Budzisz się nad ranem, a jedyne, czego w tej chwili pragniesz, to woda w możliwie najczystszej formie. Niemrawo rozglądasz się po dusznym pomieszczeniu w poszukiwaniu czegoś przypominającego kształtem butelkę. Wazon z kwiatami? Też może być. Sięgając po niego, czujesz, jak trzęsą ci się dłonie i klniesz, kiedy twoją czaszkę przeszywa świdrujący ból. Na widok światła szarżującego przez szybę krzywisz się i mrużysz parokrotnie powieki. Idziesz do kuchni, potykając się po drodze o pustą butelkę, a jakaś dziewczyna pyta, czy dobrze się czujesz. Głowa boli cię od jej piskliwego głosu, więc odpowiadasz tylko zdawkowe "Ta" i patrzysz na nią z pogardą. Wszystkie znaki na niebie wskazują, że to, co cię spotkało, to nic innego jak... KAC.
